Pin-gavot
Pinus sylvestris
Pinaceae
Àutri noum : Pignastre, Pin-coumun, Pin-sóuvage, Pichot-pin, Pignet.
Noms en français : Pin sylvestre, Pin de Riga.
Descripcioun :Lou pin-gavot trachis dins li relarg montagnous tre 400 m. Se recounèis à sa rusco roujo e à sis aguio courto e un pau verdalo. Es un aubre souvènt torso.
Usanço :"Las caissos de mouort (caissos das paures) soun en pin vèrt" coume "lous bachasses", F. Graglia, Valdeblore (06) (in J.-L. Domenge, EbV, op.cit.). Servié peréu pèr faire li cadiero Ibid. Pamens, à la Baumo (04), L. Collomp afourtis : "Tant bèn ai vist de pin que avien belèu quienge mètro e qu'avien pas'na brancho ! avien tout embracha perqu'èro defendu de coupa un aubre vèrt [...] se coupavo rèn que lou bouosc sec ou bèn un aubre que secavo [...] " Ibid.
Port : Aubre
Taio : 3 à 30 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pinus
Famiho : Pinaceae
Ordre : Pinales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2,5 à 5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 400 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Pinedo
- Pelouso
- Roucas
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Pinus sylvestris L., 1753
Sangàri
Blitum bonus-henricus
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.
Nom en français : Epinard sauvage.
Descripcioun :Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.
Usanço :"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.
Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun
Liò : Cast
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829
(= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )